Voorgesprek
Vele vragen hebben we al gehad, maar de afgelopen maand vroeg de familie om een vegan uitvaart. Trudi zou binnenkort komen te overlijden en ze wilde graag alles met mij doornemen.
Samen aan tafel sparden over wat wel en niet mogelijk was. Een mooie mand van wilgentenen dat lijkt op een bootje. Niet te veel voetsporen over de wereld, maar Noord-Hollandse wilgen. Er worden bij de leverancier manden gemaakt van de wieg tot het graf. Ze vlechten met wilgentenen die ze deels zelf telen. Deze manden worden niet met zijde bekleed, maar met een wade van ongebleekt katoen.
Het was fijn dat haar dochter veel verstand had van veganhapjes-en broodjes en zij kent een goede cateraar die weet hoe ze het moet bereiden en waar geen dierlijke producten of ingrediënten in zitten. Steeds vaker worden er gezonde hapjes gevraagd.
Gelukkig konden we aan alle wensen van de familie voldoen. En zo hebben wij ook veel bijgeleerd.
De uitvaart naderde
Iedereen werd gevraagd om in plaats van een bloemstuk één onverpakte bloem mee te nemen. Deze mochten ze in een bloemenband steken die om de mand was gespannen. Het geld dat mensen uitspaarden voor een bloemstuk konden ze doneren aan Warchild. Dat was een van de goede doelen waar Trudi achterstond.
Met Peter en zijn gezin bespraken we de uitvaart. Hij wilde zelf het levensverhaal van zijn vrouw vertellen. Trudi had een zeer gevarieerde smaak van muziek.
In het crematorium plaatsten we de mand in het midden en we plaatsten stoelen rondom de mand. Zo omarmden we Trudi. Peter vertelde het levensverhaal in periodes en eindigde elke periode met een passend muziekstuk en er werden foto’s getoond uit bij deze periode. Zo werd ook deze uitvaart een persoonlijke en warme uitvaart.
Na de uitvaart
Na de plechtigheid hebben we zakjes met margrietzaden in verschillende kleuren uitgedeeld. Zo konden de belangstellenden later nog aan Trudi denken.
In de lounge kwam iedereen samen en werden voorzien van veganhapjes en gezonde sapjes.
Na de uitvaartplechtigheid haalden we de bloemen uit de band en zetten deze thuis bij Peter en de kinderen in vazen. De kinderen plaatsten de foto van hun moeder erbij met een kaars en zo is het een mooi gedenkhoekje geworden.
