Kinderen & afscheid
Een sterretje twinkelt aan de hemel
Een onbevangen afscheid
Kinderen zijn in hun beleving van de dood vaak onbevangen. Ze zeggen wat ze zien en voelen. Dat kan ontwapenend, steunend en ontroerend zijn. Ze verliezen een dierbare, maar ook – weliswaar tijdelijk – hun vertrouwde dagelijkse gang van zaken. Zijzelf hebben verdriet, maar ook de familie om hen heen – en het helpen troosten van de grote mensen is een hele opgave! Kinderen hebben daarom extra aandacht nodig na het overlijden van een familielid.
Samen een ritueel bedenken
We kunnen kinderen het verdriet om een verlies niet besparen. Wel kunnen we hen de ervaring meegeven dat de dood bij het leven hoort, en dat je op eigen wijze afscheid mag nemen van degene van wie je houdt. Het is daarom belangrijk dat kinderen zich gezien en gehoord voelen, en de kans krijgen een ritueel te bedenken om vorm te geven aan het afscheid. Door met hen in gesprek te gaan, kom je erachter hoe zij hun aandeel aan de uitvaart voor zich zien. Kinderen – hoe jong ook – hebben vaak spontane, originele ideeën, omdat ze nog niet gebonden zijn aan wat ‘hoort’.
Erkend en betrokken
Komen er geen suggesties, dan blijven er nog talloze mogelijkheden over om kinderen op hun manier te betrekken bij het afscheid. Dankzij hun rol voelen ze zich erkend en betrokken. Deze erkenning is niet alleen belangrijk tijdens de uitvaart, ook daarna, gedurende het verdere rouwproces. Kinderen die (ogenschijnlijk) niets willen bijdragen aan het afscheid, verwerken in stilte hun verdriet. Ook dat mag uiteraard.
