Afgelopen maand zat ik aan tafel met echtgenote Nancy, zoon Job en dochters Jessica en Sanne. Vader Jack was overleden. We bespraken hun wensen. Ze wilden een condoleance aan huis, maar gezien de huidige corona situatie hebben we dit maar alleen voor zeer naaste mensen gedaan. Jack hield van veel mensen om hem heen, van gezelligheid en van een feestje. Helaas was dit bij zijn afscheid niet mogelijk.
Even tijd om na te denken
Na een nachtje van goed slapen besloten we om mensen te vragen een muzieknummer aan te leveren. De lijst met nummers werd via een spotify-lijst gedeeld met de vrienden. Iedereen werd gevraagd om de laatste avond van Jack thuis vanaf 21.00 uur naar deze lijst te luisteren. Via de app groep kregen we foto’s hoe mensen aan Jack en het gezin dachten. De laatste avond met Jack. Geen feest, maar wel muziek.
De dag van de uitvaart brak aan
De vrienden, kennissen en familie verzamelden zich in de straat. Iedereen op 1,5 meter afstand en met 1 bloem in de hand. (Jack zijn vader, schoonvader, Nancy, Job, Jessica en Sanne droegen Jack uit huis en plaatsten de kist op de oplegger van zijn tractor. Job reed stoer samen met zijn oom door de erehaag van mensen. Langzaam reed de tractor voorbij en konden de mensen de bloemen op de kist leggen. Langs het bedrijf, door een haag van personeel, reden we naar het crematorium. De vrienden, kennissen en overige familieleden had een toegangscode tot de livestream ontvangen, waardoor ze de plechtigheid thuis mee konden kijken.
Na de dienst werd er in de zaal drankjes uitgedeeld en zo proostten we met elkaar op het leven. Het veel te korte leven van Jack…
Nagesprek
In het nagesprek met Nancy vertelde ze dat ze met een warm gevoel terugkijkt op een mooi, Jack’s waardig, afscheid. Als het weer mogelijk is, zal ze misschien de playlist gebruiken tijdens de herdenkingsbijeenkomst in de schuur op het bedrijf.
